Lees de laatste recensies

Ter bescherming van de kinderen zijn recensies altijd anoniem. 

​

Anoniem (28-5-2017) : Ongelooflijk, na één dag al een ander kind!

 

Doordat onze gemeente helaas geen vergoeding biedt voor de zorg van HBplus en onze financiële middelen beperkt zijn, heeft het even geduurd voordat, naast onze oudste dochter (8), ook onze jongste dochter (5) naar HBplus kon gaan. De nood werd echter steeds hoger, onze dochter loopt totaal vast op school, heeft gigantische faalangst en emotionele uitbarstingen. Het werd koste wat kost tijd om ook de jongste naar de dagbesteding te laten gaan.
Wat zijn we blij dat we deze keuze hebben gemaakt! Al na één dag HBplus nam ik een heel ander kind mee naar huis. Elke week zien we haar zelfvertrouwen groeien, de derde keer durfde ze zelf groep 3 rekenwerk te maken. We zien in dat HBplus voor haar noodzakelijk is om op school vooruit te kunnen komen en geen thuiszitter te worden. We zijn zo ontzettend blij dat onze dochters bij HBplus de juiste zorg kunnen krijgen en wij ons eindelijk geen zorgen hoeven te maken (behalve over het uitblijven van een vergoeding door de gemeente dan...).
Tot slot de woorden van onze oudste dochter: "HBplus is de enige plek waar ik met kinderen ben die zijn zoals ik, de enige plek waar ik me écht thuis kan voelen."

​

Anoniem (3-12-2016) : Een wonderbaarlijke pilot

 

Het idee voor HBplus ontstond kort voor de zomer. Dat was ook het moment dat onze zoon van 6 zelfs na een versnelling midden in het schooljaar niet lekker in zijn vel zat. Eerder had HBkids (de groepen van 2 uur met ontwikkelingsgelijken) voor hem heel goed gewerkt. Wij stonden dus zeer open voor de pilot die in september zou starten.

 

De insteek voor HBplus voor de dinsdagen was het bieden van verrijkingsmateriaal om de honger naar uitdaging en kennis van onze zoon te stillen. Door een dag in de week school over te slaan zou school gedwongen worden om de overige stof te compacten. School zelf zou bovendien ook werken aan verrijking en verdieping van de stof.

 

Naast het verrijken zou HBplus ook de deelnemers de nodige begeleiding bieden om ze te 'leren leren' en zichzelf beter te leren kennen. Dat was voor ons uiteraard mooi meegenomen maar eigenlijk hadden we daar HBkids al voor.

 

Vanaf dag één bleek HBplus hét middel om onze zoon in balans te krijgen en te houden. Onze verwachtingen waren hoog gespannen maar werden toch nog overtroffen. Het lespakket Engels (VMBO-1) en Natuurkunde (VMBO-1) bleek goed aan te sluiten en genoeg uitdaging te bieden.

 

Na een week of drie kregen we inzicht in het exacte dagprogramma van de groep. Tot onze verbazing zat daar in de praktijk maar ongeveer 1,5 uur inhoudelijk werk in verwerkt. De rest van het programma was verder helemaal gericht op top-down (cognitieve) workshops, trainingen en psycho-educatie. We waren verrast maar niet teleurgesteld: HBplus had een wonderbaarlijke uitwerking op onze zoon en blijkbaar was dit precies de juiste balans.

 

Vanaf dat moment hebben we ook losgelaten dat er op inhoudelijk vlak iets bereikt zou moeten worden. Ook school bleek daar geen probleem mee te hebben zolang in de resterende vier dagen aan het reguliere programma werd voldaan. Hoewel er regelmatig communicatie is tussen school en HBplus is dat in de praktijk ook meer informerende bedoeld en niet gericht op afstemming over het lesmateriaal.

 

Al met al zijn wij verwonderd maar vooral zielsgelukkig dat er zoiets als HBplus bestaat. HBplus blijkt precies dat te zijn wat geen enkele school in de regio blijkt te kunnen!

​

Anoniem (17-11-2016) 

Ieder jaar weer laadt mijn oudste dochter (7 jaar) zich op tijdens de zomervakantie en begint vervolgens vol goede moed aan het nieuwe schooljaar. Dit jaar wordt het vast moeilijker, dit jaar vind ik vast de uitdaging die ik zoek, lijkt ze te denken. Ieder jaar is er echter weer na een paar weken die vreselijke dip en hebben we een op de rand van een depressie hangende meid in huis. De wereld is grijs en onze vrolijke meid is ver te zoeken.
Onze dochter gaat al 1,5 jaar met veel plezier naar HBkids, maar het besef kwam dat dit niet voldoende is voor haar. Aanvankelijk was ze bang voor de stap (faalangst blijft altijd een issue), maar toen ze halverwege de HBplus pilot instroomde hadden we direct onze dochter terug.
Het vertrouwen van haar (en ons) in de begeleiders bij HBplus is enorm en ze ziet de toekomst weer wat rooskleuriger. Bij HBplus wordt ze 'gezien' en krijgt ze op maat aangeboden wat ze nodig heeft. Ook al maakt ze één dag in de week een lange dag bij HBplus, ze komt vol energie thuis, waar ze uit school vaak met hangende schouders naar buiten komt.
De toekomst zien we met spanning tegemoet, mede omdat onze jongste dochter (5 jaar) straks ook in het 'schoolhokje' moet worden gestopt. De weg zal vol met uitdagingen zijn, maar door de gelijken die zowel onze kinderen als wij bij HBplus vinden, hebben we veel meer vertrouwen in de toekomst.

​

Anoniem (16-11-2016) 

Al weer bijna een jaar geleden, kwam ik met goed geluk (met een helaas minder gelukkig verhaal) uit een loting op fb. Ik had een coaching gewonnen voor mijn oudste (J.) bij HBkids.

​

Omdat wij al een behoorlijk traject met testen, orthopedagogen, speltherapie (en een schoolwissel) met J. achter de rug hadden, was ik in eerste instantie wat terughoudend. Wat konden wij verwachten? En wat zou J. ervan vinden? Een gevoelig jochie wat zó niet lekker in zijn vel zat. Hij had immers ook al behoorlijk wat verschillende gezichten gezien. Zet hij zijn masker (weer) op of durft hij zichzelf bloot te geven?

​

Na het eerste coachinggesprek met mij en J. voelde ik een sprankje hoop. (H)erkenning, een luisterend oor, betrokkenheid, het voelde echt als 'thuiskomen', zo fijn!

​

Er werd afgesproken dat J. in een groep zou meedraaien. Deze groep bestond uit  hoogbegaafde kids met een 'extraatje'. dwz ad(h)d, ass etc. Dit omdat er eerder (geringe) twijfels waren of er niet méér aan de hand was ivm gedragsproblemen op school (en thuis). Na een periode werd, door middel van observatie gekeken of J. naar een andere groep kon omdat hij geen problemen toonde daar. Helaas moest ik in die periode het geld zelf ophoesten en op een gegeven moment lukte dit mij niet meer. In gesprek(ken) met de gemeente en HBkids kreeg J. een PGB toegewezen waardoor hij tóch nog heen kan gaan! Wat een last van onze schouders. We zien hoe belangrijk gelijkgestemden voor hem zijn. Dat hij mag laten zien wie en hoe hij is. En nu zit hij heerlijk op z'n plek. Hij vindt het zo relaxed daar, komt blij en ontspannen weer thuis. Die lach heb ik té lang geleden gezien. Hij voelt zich gezien, gehoord, geaccepteerd!

​

In overleg met de gemeente en HBkids mochten mijn man en ik de oudercursus gaan volgen. Dit vind ik echt essentieel. Er komt zoveel naar voren over hb wat wij nog niet wisten. En wat een ervaringen hebben we uitgewisseld! Niet alleen de problemen maar ook eventuele oplossingen of andere inzichten in bijvoorbeeld bepaald gedrag. De boventoon voert toch ook hier de (h)erkenning.

​

Een paar weken geleden rees de vraag... Is J. nu gelukkig? Zit hij goed in zijn vel? Ik moest bekennen dat het iig op school wat beter ging, maar gelukkig? Na een verhelderend en open(minded) gesprek met de gemeente, school en HBkids, kwamen we uit op de pilot HBplus (dit is een dagbesteding voor hoogbegaafde kinderen) voor J. Hij mag iig tot de kerstvakantie 1 dag in de week heen. Ik hoop met heel mijn hart dat de gemeente akkoord gaat met HBplus. Het is voor deze kinderen een 'must' om ze schoolbaar te houden/maken.

​

Dit zegt J over HBplus: 'Ze leggen het bij HBplus beter uit (top down in plaats van bottom up) en ik wil daar graag blijven omdat daar ook hoogbegaafde kinderen zitten en die snappen mij tenminste. De juffen daar zijn superlief. Toen ik hoorde dat er ook op dinsdag HBplus is, wilde ik ook daar graag heen. Ik wil meer uitdaging! Ik wil dingen leren van hogere groepen.'
Hij zegt ook 'Als ik er niet meer heen mag gaan, word ik verdrietig, boos en teleurgesteld'.

 

Na de eerste keer hbplus merkten we al verschil, ongelooflijk!  De twinkeling in zijn oogjes is terug :) Hij heeft weer de wil om te leren en is minder snel boos.. Zouden we de 'oude' J. weer terug krijgen? Die onbezorgd(er) door het leven kan gaan? Die gaat leren leren (wat een must is bij het VO anders zie ik hem straks uitvallen in het schoolsysteem) en fouten durft te maken? Dingen durft te vragen? Wetend dat hij zichzelf mag zijn en dat dat genoeg is? Dat hij het waard is? Dat zijn mening er ook toe doet? En niet alleen voor J. maar dit geldt ook voor de andere hoogbegaafde  kinderen die bij HBplus  (horen) te zitten.

​

Anoniem (15-11-2016) 

Daar zit je dan tussen je klasgenoten die 3 of 4 jaar ouder zijn. Op je veilige school met kleine klassen. Je bent je er van bewust dat je je anders gedraagt. Dat je meer wilt spelen dan de rest van je klas. Dat je als enige bij meester op schoot wilt kruipen als hij voorleest. Sociaal ga je er goed mee om, je wordt volledig geaccepteerd. Je klas bewaart zelf samen met meester het 5 december geheim voor je.  Je durft nauwelijks te zeggen dat je school saai vindt, omdat je absoluut niet verder wilt versnellen. Emotioneel kun je namelijk veel zaken die je cognitief en sociaal prima bolwerkt niet goed aan. Emotioneel ben je geen dag ouder dan je kalenderleeftijd.  Je kunt je slecht concentreren en er komt weinig uit je handen. Thuis zijn er heftige emoties. Je maakt om niets ruzie en bent vaak ‘zomaar’ verdrietig.  ’s Nachts lig je regelmatig uren te piekeren en plas je ineens weer in je bed. Het team op school doet zijn uiterste best je te prikkelen en op te vangen. Toch loop je op je tenen.

Gelukkig mag je aan de pilot van HBplus dagbesteding deelnemen. Waar je je geen vreemde eend in de bijt voelt, maar het contact met ontwikkelingsgelijken als vanzelf loopt. Waar je je emoties en frustraties leert benoemen. Waar je als perfectionist om hulp leert vragen. Waar je cognitieve grenzen worden afgetast. En de heftige faalangst die daarbij naar boven komt, verminderd wordt. Het is je wekelijkse uitlaatklep. We voorkomen ermee dat je volkomen vast loopt. Daarbij stellen we met twee dagen per week HB plus het moment uit dat je klaar bent met de basisschoolstof.

We boffen enorm met een gedreven schoolteam. Ook op school is er veel individuele aandacht voor je. Bij HBplus gaat deze aandacht hand in hand met het contact met ontwikkelingsgelijken. Is er  kennis van de manier waarop en snelheid waarmee je leert. En hebben ze uitgebreide expertise op het gebied van psycho educatie die helpt om het verschil tussen je cognitieve en emotionele ontwikkeling te stroomlijnen. Je gaat er huppelend naar binnen en komt uitgelaten naar buiten. En daar is het ons als ouders misschien wel vooral om te doen.

​

Anoniem (14-11-2016) 

De enige plek; waar onze zoon zich begrepen voelt,
De enige plek; waar onze zoon vriendjes heeft en zich sociaal kan ontwikkelen,
De enige plek; waar hij wel zijn schoolwerk maakt en snapt,
De enige dag van de week dat hij wel naar school wil,
De enige plek die top down onderwijs aanbiedt,
De enige optie voor onze zoon om leerbaar te worden en blijven.

​

Anoniem (13-11-2016) 

Mijn dochter I. (6 jaar) was zelf degene die aangaf dat ze heel graag een dag naar HBplus wilde. Ze hoorde van de andere kinderen van HBkids dat zij hier naar toe gingen en wilde zelf ook heel graag. Zelf twijfelde ik over de noodzaak. Thuis vertoonde I. wel gedragsproblemen doordat ze zich op school aanpast en daardoor onderpresteert. Maar we waren ook net van school veranderd en nog volop in beweging om Inge passend onderwijs te bieden.

Omdat I. dit heel graag wilde, ben ik in overleg gegaan met HBtrainer Marieke die uitleg gaf over de doelen van HBplus; begeleiding op maat kunnen geven op sociaal, emotioneel en cognitief gebied. Wat ik zelf ook heel belangrijk vind is psycho-educatie, leren omgaan met het feit dat je hoogbegaafd bent, dat je je anders voelt dan de kinderen van je eigen leeftijd. Zelf doelen maken waar je aan wil werken.

Gelukkig was een kort gesprek met school voldoende waardoor I. op de maandag naar HBplus kon.
Wat heeft die ene dag in de week bij HBplus ons al veel opgeleverd. Bij HBplus voelt I. zich thuis, ze mag en kan zichzelf zijn maar nog belangrijker ze durft hier zichzelf te zijn. Dit allemaal door samen te zijn met gelijken en door de deskundige begeleiding van HBplus. Eindelijk zien we I. zoals ze is.
Nu blijkt dat I. flink onder haar niveau werkt op school. Wat ontzettend fijn is dat er een kort lijntje is met HBtrainer Marieke, ons als ouders en school, zodat we opnieuw met elkaar kunnen afstemmen wat de beste leerlijn is voor I. op school.

Wat is het heerlijk om mijn dochter op te halen van HBplus en een ontzettend vrolijke meid mee naar huis te nemen met een glimlach van oor tot oor. Zoals I. zelf zei na een dag HBplus toen ik vroeg of ze hard gewerkt had; “Ik heb moeilijke opdrachten mogen doen en het voelde niet eens als hard werken, het was leuk. Ik heb zo’n superleuke dag gehad!!! Wanneer is het weer maandag?”